تبارشناسی امزاج چهارگانه بدن از منظر امام هشتم شیعیان (ع) - مجله آزات وب

به گزارش، حضرت علی بن موسی الرضا (ع) در رساله ذهبیه فرموده اند: عافیت کامل حیات دائم است، هیچ مرگی بدون مقدمه بیماری و مرض اتفاق نمی افتد، پس مرگ عبارت است از انحراف مزاج چنان که زندگی عبارتست از اعتدال، مزاج حتی کسانی که به ضربت و قتل و نظائر آن می میرند، تا انحرافی در بدن آن ها روی ندهد و تعادل وجود آن ها را بر هم نزند مرگ به سراغ آن ها نخواهد رفت.اکنون باید دید این تعادل را چه کسی حفظ می نماید، به عبارت دیگر حیات و زندگی را کدام نیروئی عطا می فرماید.قدما می گفتند مزاج مرکب از چهار طبیعت است گرم و سرد و تر و خشک چنان که بدن مرکب از چهار ماده است خون و بلغم و صفرا و سوداء، هر یک از این چهار ماده کم یا زیاد گردد طبیعت از اعتدال بیرون می رود و در نتیجه نظم مزاج بهم خواهد خورد، امروز معتقدند که اعتدال بدن را تعادل و توازن ویتامین ها حفظ می نماید هر کدام از آن ها کم گردد یا نسبت به دیگران زیاد گردد نظم بدن از دست می رود برای اینکه این تعادل محفوظ بماند اول باید دید عناصر واقعی ترکیبی بدن و مزاج چیست، آیا همین ها است که تاکنون کشف شده یا غیر از این ها است و یا مواد دیگری به اضافه این ها است، سپس باید نگریست که هر کدام در چه حد و به چه مقدار ضروری است، آیا اختلاف شغل، اختلاف مکان، آب و هوا، اختلاف زمان، سن، اختلاف در وراثت های جسمی و روحی از آباء و اجداد، اختلاف سبک و روش زندگی اخلاق، برخوردها، معاشرت ها و هزاران خصوصیات دیگر، آیا این اختلاف ها و تفاوت هایی که مردم را از هم ممتاز می نماید و به هر کس رنگ مخصوص می دهد، در اختلاف مقدار مورد نیاز از عناصر ترکیبی دخالت دارد یا ندارد.آیا تندرستی و نشاط از مواد مذکوره همان را قصد دارد که وجود ترکیبی بدن لازم دارد، یعنی آیا تغذیه ما باید مشتمل بر موادی باشد که بدن ما از همان ها ترکیب شده است یا نه، املاح و معدنیاتی که برای ما ضروری است بر فرض که به همه وقوف پیدا نموده باشیم آیا کافیست که از هر چیزی آن ها را تهیه کنیم یا ضروری است مستقیما به سراغ منابع مخصوص برویم.آیا میتوانیم رابطه هر مرضی را با علت آن بفهمیم بطوری که نقطه تاریکی باقی نماند و در موردی که علت آن را پیدا کردیم مثلا دانستیم که کمبود فلان نوع ویتامین موجب شده است آیا میتوانیم مقدار کمبود را بفهمیم بر فرضی که فهمیدیم آیا ممکن است که مقدار مصرف لازم را بدانیم تا از راه تغذیه جبران کنیم (زیرا بدن ما کسری های خود را تنها از راه تغذیه تأمین نمی نماید راه ها و وسائل بسیاری دارد و از جمله فعالیت هائی است که درون خود بدن صورت میگیرد) مثلا خوردن شیر و گندم ویتامین ث. را در بدن رسوب می دهد.برای جبران این کسری چه مقدار ضروری است مصرف کنیم و چطور می توانیم بفهمیم که چه مقدارش بر اثر خوردن چه نوع از غذا ها یا هزاران عوامل دیگر مانند آفتاب و هوا و روحیات و پرخور ها و ... در بدن رسوب میکند تا به مقداری از آن مصرف کنیم که جبران این رسوب ها را نیز نموده باشد.این نادانی ها و نظائر این ها است، این ناتوانی ها و هزاران مانند این ها است که از بشر هر چه دانا و توانا باشد اقرار به جهل و ضعف می گیرد.مقصود از این گفتار آن نیست که بشر هیچ راهی به حل این مسائل نمی تواند پیدا کند بلکه منظور این است که دانش بشری مانند قدرت او محدود است، انسان نمی تواند به همه چیز احاطه پیدا کند و بر همه چیز دست بیابد.یک گره که به دست ما باز می گردد هزاران گره دیگر نظر ما را جلب می نماید، اصولا علم کلید جهل و نادانی بشر است یعنی علم برای آن است که بدانیم چنان که قدرت نیز برای آن است، علم طب نیز برای آن است که بدانیم شفا از خداست، تعادل بدن ما را او می تواند نگهداری کند و دانستن مقداری از این علم که میسر ما است، تنها ما را به وظایفی مکلف میکند، ولی نمی تواند سلامتی و صلاح زندگی و دوام حیات ما را برای ما ضمانت کند. منبع: قدس آنلاینمنبع: باشگاه خبرنگاران جوان