صنعت سنگ در توقف و سرگشتگی، ظرفیت عظیم ارزآوری رو به افول رفت - مجله آزات وب

در حال حاضر بیش از شش هزار واحد فرآوری سنگ در کشور وجود دارد و می توان گفت وضعیت مطلوبی برای فراوری و صادرات سنگ تزئینی در کشور فراهم است، اما این صنعت در حال حاضر با مسائل بسیاری دست وپنجه نرم می نماید.

طی دهه های اخیر شاهد هستیم که برخی از کشورهای فراورینماینده سنگ در جهان توانسته اند با اندیشیدن تمهیداتی، صادرات سنگ خود را به چندین برابر افزایش دهند، اما در کشور ما باوجود ظرفیت بزرگ صنعت سنگ، در سال های اخیر شاهد روند رو به افول آن بوده ایم.

خام فروشی، بلای جان صنعت سنگ کشور

بر مبنای آمارهای ارائه شده حجم عظیمی از صادرات سنگ کشور را سنگ خام به خود اختصاص می دهد و در حقیقت یکی از بلاهایی که به جان صنعت سنگ کشور افتاده، خام فروشی است. تقریباً نیمی از صادرات سالانه سنگ کشور به صورت خام انجام می گردد و این موضوع نه تنها برای کشور ارزآوری مطلوب به دنبال ندارد، بلکه واحدهای فرآوری سنگ را نیز از رونق می اندازد.

از سوی دیگر در حوزه صنعت سنگ هنوز تجهیزات فراوری بومی سازی نشده و تأمین تجهیزات و ماشین آلات فراوری و واردکردن آن به کشور یکی دیگر از دغدغه هایی است که پیش روی فعالان حوزه استخراج و فرآوری سنگ واقع شده است، چراکه با افزایش هزینه های فراوری، رقابت پذیری در بازار جهانی به شدت کاهش می یابد.

همچنین برخی اقوال از واردات سنگ به کشور خبر می دهند که این مسئله هم نمکی دیگر بر زخم صنعت سنگ کشور است که بیش ازپیش این صنعت را به سوی افول می کشاند.

در حال حاضر نسبت به یک دهه قبل، تعداد معادن و کارخانه های فرآوری سنگ کشور به بیش از دو برابر افزایش یافته، اما شاهد هستیم که باوجود این افزایش، میزان صادرات سالانه سنگ فرآوری شده نسبت به قبل تغییر چندانی را تجربه ننموده است.

مباحث ذکرشده نشان از وجود مسائلی در حوزه صنعت سنگ کشور و لزوم حل این مسائل دارد و اینکه بایستی راهکاری اصولی برای این صنعت گرفتار در مسائل مختلف اندیشیده و اجرایی گردد.

میزان صادرات سنگ قابل مقایسه با ظرفیت موجود نیست

دبیر شورای سیاست گذاری صنعت سنگ کشور در این رابطه در گفت وگو با خبرنگاران گفت: بر مبنای ارزیابی هایی که در چند سال اخیر انجام شده، آنچه به دست آمده این است که میزان صادرات صنعت سنگ کشور پایین بوده و قابل مقایسه با ظرفیت ها و پتانسیل های کشور در حوزه استخراج و فرآوری سنگ نیست.

احمد شریفی اضافه نمود: در حال حاضر مجموع واحدهای فرآوری سنگ در ایران سالانه 26 میلیون دلار صادرات دارند، اما ظرفیت موجود برای صادرات بسیار بیشتر از این میزان است.

دبیر شورای سیاست گذاری صنعت سنگ کشور اعلام کرد: چنانچه یک برنامه راهبردی بر مبنای از میان برداشتن مسائل و موانع صنعت سنگ و افزایش فراوری صادراتی و رقابت پذیر فراهم گردد، این بخش سالانه بیش از هفت میلیارد دلار برای کشور ارزآوری خواهد داشت.

وی گفت: در حال حاضر فعالان صنعت سنگ در حوزه صادرات با مسائل بسیاری روبرو هستند و موانع موجود موجب شده که نتوانیم از ظرفیت عظیم سنگ کشور به نحو مطلوب بهره بگیریم، بنابراین در برخی مباحث مرتبط به این حوزه احتیاج به بازنگری وجود دارد.

دبیر شورای سیاست گذاری صنعت سنگ کشور توضیح داد: با توجه به اینکه هزینه تمام شده فراوری در حوزه صنعت سنگ در کشور بالا است، در بازار جهانی نمی توانیم رقابت کنیم، ازاین رو گرفتار خام فروشی شده ایم که خود عامل مهمی در عدم برطرف مسائل این صنعت است.

دبیر شورای سیاست گذاری صنعت سنگ کشور مطرح نمود: چندی پیش در راستای حمایت از صنعت سنگ، سند چشم انداز صادرات این صنعت تدوین شد، اما در عمل رنگ اجرا به خود نگرفت و مسئله ای از صنعت سنگ کشور برطرف نکرد.

شریفی توضیح داد: واحدهای فرآوری سنگ کشور احتیاجمند اقدامات و تصمیمات حمایتی هستند که اجرایی شوند، اما حمایت لازم از این واحدها در راستای رونق صادرات صنعت سنگ صورت نپذیرفته، به همین سبب امروز بخشی از واحدهای فرآوری سنگ کشور نیمه فعال یا غیبرطرفال هستند، درصورتی که اگر فضا فراهم و مسائل از میان برداشته گردد، می توانند برای کشور ارزآوری نمایند.

دبیر شورای سیاست گذاری صنعت سنگ کشور افزود: هم اکنون در حوزه معادن سنگ نیز وضعیت چندان مطلوبی نداریم، آنالیز کلی نشان می دهد که نیمی از دو هزار واحد معدنی سنگ کشور در حال حاضر فعالیتی ندارند، درصورتی که چنانچه برنامه ریزی درست و حمایت لازم از این حوزه صورت گیرد، صنعت سنگ می تواند نقش اثرگذار اقتصادی خود را ایفا نماید.

فراوری رقابت پذیر، عامل افزایش صادرات صنعت سنگ

همچنین عضو کمیسیون معدن اتاق بازرگانی و صنایع و معادن و کشاورزی ایران در گفت وگو با خبرنگاران در رابطه با مسائل صنعت سنگ گفت: اگر نتوانیم برای رونق صادرات سنگ برنامه اصولی اندیشیده و پیاده سازی کنیم، قطعاً بسیاری از مسائل این حوزه حل وفصل نخواهد شد.

بهنام نیکفر اضافه نمود: مسئولین باید موضوع صادرات را در صنعت سنگ به طورجدی توجه قرار دهند، چراکه کشور از این نظر از ظرفیت ها و پتانسیل های بسیار بالایی برخوردار است.

رئیس کمیسیون معدن اتاق بازرگانی و صنایع و معادن و کشاورزی ایران اعلام کرد: باید به نحوی برنامه ریزی گردد که واحدهای فراوری سنگ کشور به سمت فراوری صادراتی پیش روند و این امر نیز مستلزم همکاری ها و حمایت هایی از سوی دولت برای رونق بخشی به این واحدها است تا برای فراوری رقابت پذیر آماده شوند.

وی گفت: دستیابی به وضعیت مطلوب در حوزه صنعت سنگ کشور بدون برنامه ریزی صادراتی برای این صنعت و از میان برداشتن مسائل موجود امکان پذیر نخواهد بود.

عضو کمیسیون معدن اتاق بازرگانی و صنایع و معادن و کشاورزی ایران توضیح داد: حل موانع و مسائل موجب می گردد که واحدهای فرآوری سنگ به ارتقای کیفیت فراوری و فراوری رقابت پذیر برای حضور در بازارهای جهانی روی بیاورند؛ ظرفیت کنونی واحدهای فراوری و فرآوری سنگ در کشور بسیار فراتر از احتیاج داخلی بوده و در حقیقت توجه به صادرات این حوزه یک امر ضروری و غیرقابل اجتناب است.

نیکفر ابراز داشت: در حال حاضر مسائل و مسائلی در رابطه با جابجایی پول در حوزه صادرات کشور وجود دارد که اگر بتوان این مسائل را حل کرد، هم صنعت سنگ کشور رونق خواهد گرفت، هم ارزآوری بالای این صنعت به برطرف مسائل اقتصادی کشور یاری می نماید و هم با رونق واحدهای فرآوری سنگ، زمینه اشتغال بیشتر فراهم می گردد.

وی مطرح نمود: طی سال های اخیر هزینه های بالای فراوری سنگ، رقابت پذیری در بازار جهانی را از این صنعت سلب نموده و در شرایط کنونی نیز تجهیزات فراوری این صنعت که عمدتاً وارداتی هستند افزایش قیمت چشمگیر داشته، افزایش هزینه های فراوری، سایه رونق و فعالیت را از سر واحدهای فراوری و فرآوری سنگ برداشته و مسائل بیشتری را برای این واحدها رقم زده است.

عضو کمیسیون معدن اتاق بازرگانی و صنایع و معادن و کشاورزی ایران اضافه نمود: وضعیت کنونی صادرات سنگ مناسب کشوری که ناب ترین معادن سنگ جهان ازجمله گرانیت و تراورتن را در اختیار دارد نیست و برای حل این مشکل احتیاجمند یک راهبرد و سیاست گذاری درست و اجرایی شدن برنامه ها هستیم.

به نظر می رسد صنعت سنگ کشور به عنوان بخشی که در صورت حمایت، می تواند در حوزه اقتصادی کشور درآمدزایی سالانه سرشاری داشته باشد، هم اکنون با تأثیرپذیری از مسائل اقتصادی و سایر موانع توان توسعه و رونق ندارد و قطعاً تصمیم گیری اصولی مبتنی بر رونق فراوری و صادرات این بخش، می تواند راهگشا و کارساز باشد.