ساخت هواپیمای مسافربری عمودپرواز به وسیله بوئینگ - مجله آزات وب

هواپیمای عمودپرواز با ترکیب برخاست عمودی و توان شناور ماندن یک بالگرد با سرعت و برد یک هواپیمای رایج می تواند در آینده فرودگاه های کوچک را به قطب مسافربری تبدیل کند.

بوئینگ از تجربه زیادی در هواپیماهای نظامی عمودپرواز مانند وی-22 آسپری و مشتقات آن برخوردار است است، اما هواپیما دارای روتور متحرک کنونی برای کاربرد غیرنظامی مناسب نیستند و انواع کوچک آن مانند آگوست وستلند BA609 تنها می توانند شش تا 9 مسافر را حمل نمایند. بخشی از مشکل این است که روتورهای متحرک نظامی ویژگی های زیادی دارند که آن ها را برای کاربری غیرنظامی غیرعملی می سازد.

برای مثال، آسپری و هواپیماهای مشابه دارای پیکربندی بال بالا هستند که برای آن ضروری است هواپیما از سازه سنگین تر با تقویت نماینده های اضافی برای پشتیبانی از موتورها و بعلاوه حفاظت از بدنه در صورت سقوط برخوردار باشد.

این پیکربندی بعلاوه کار نگهداری و سوخت گیری را بسیار سخت می نماید. از سوی دیگر هواپیما در این حالت نمی تواند در زمان فرود در آب، شناور بماند.

مساله دیگر، نصب موتورهای هواپیماست. بیشتر روتورهای متحرک دارای دو موتور هستند که روی نوک هر بال در پشت روتورها قرار می گیرند. این موتورها با هم ترکیب شده و انرژی لازم برای برخاست را به وسیله یک محور محرک تامین می نمایند اما به دلایل امنیتی، هر موتور باید 50 درصد بزرگتر از حد احتیاج باشد تا در صورت از کار افتادن یکی از موتورها، دیگری بتواند نیروی لازم را ارائه کند. اگر موتورها با هم مرتبط نباشند، باید بزرگتر ساخته شوند و برای این کار، به پشتیبان بال بزرگتر و با تقویت نماینده های سنگین تر برای نگهداشتن موتورهای بزرگ احتیاج است.

بوئینگ در گواهی ثبت اختراع نو خود در پی هواپیماهای منطقه ای برای انتقال 100 مسافر است. در توضیحات این طرح آمده که روتور متحرک مسافربری بوئینگ مانند یک هواپیمای معمولی دارای بال هایی در بخش پائینی بدنه است، احتیاجی به تقویت نماینده مخصوص صانحه نداشته و می تواند در آب شناور بماند. علاوه بر آن، این هواپیما می تواند سوخت را در مخازن بال های خود حمل نموده و از فرودگاه های معمولی به پرواز دربیاید.

یکی از روش های بوئینگ برای دستیابی به این امر، دور کردن موتورها از محفظه روتور در سر بال به سمت وسط بال است. با این روش، نیروی هر روتور می تواند با چند موتور به وسیله یک گیربکس معمولی تامین گردد. بعلاوه هر موتور با قدرت کمتر و مقدار کوچکتر به کار پرداخته و در عین حال، در ترکیب با نیروی موتورهای دیگر می تواند انرژی لازم را در صورت غیرفعال شدن یکی از موتورها ارائه کند.

علاوه بر آن، موتورها در جای خود ثابت می شوند که این کار بسیاری از سیستم ها را تسهیل نموده و وزن بال ها را نیز کاهش می دهد.

این هواپیما هنوز در مرحله طرح واقع شده است و هنوز زمان فراوری آن تعیین نیست.