مقاله: غزل شماره 307 حافظ: هر نکته ای که گفتم در وصف آن شمایل
به گزارش مجله آزات وب، دل را به یار زیباروی شیرین حرکات و خوش مشرب داده ام که دارای اخلاق پسندیده و خصلت ستوده است.
ای محبوب، دست حافظ مانند دعای محافظت از چشم زخم می ماند، خدا کند که آن را به دور گردن تو آویخته ببینم.
پرسیدم که چه وقت بر جان درمانده من رحمت می آوری؟ پاسخ داد: بدان هنگام که پای هستی تو در میان نباشد.
منبع مقاله: غزل شماره 307 حافظ: هر نکته ای که گفتم در وصف آن شمایل
انتشار: 9 دی 1400
بروزرسانی: 9 دی 1400
گردآورنده: azatweb.ir
شناسه مطلب: 2025
به "مقاله: غزل شماره 307 حافظ: هر نکته ای که گفتم در وصف آن شمایل" امتیاز دهید
دیدگاه های مرتبط با "مقاله: غزل شماره 307 حافظ: هر نکته ای که گفتم در وصف آن شمایل"
* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید