سر جنگجوی آمازونی به خانه بر می شود - مجله آزات وب

صداوسیما: آنالیز ها نشان داده است شیئی که دهه ها در دانشگاهی در ایالت جورجیای آمریکا در معرض نمایش بود سر دشمنی است که یک جنگجوی آمازونی حدود یک قرن قبل بریده بود و اکنون در راه بازگشت به همان جایی است که از آن آمده بود.

پژوهشگران دانشگاه مرسر در شهر میکن جورجیا می گویند آزمایش ها نشان داده است این سر، که در زبان آمازونی سانتسا خوانده می گردد، واقعی است و با روشی پرزحمت کوچک شده است. در این روش گوشت و جمجمه از سر جدا می شد، چشم ها و دهان دوخته، جوشانده و سپس با سنگ و ماسه داغ پر می شد.

در سال 2019، دانشگاه مرسر این سانتسا را که اصالت آن تایید شده بود به کنسولگری اکوادور در آتلانتا بازگرداند. هنوز معین نیست این سر به اکوادور بازگشته است یا خیر، اما پژوهشگران امیدوارند در نهایت، به موزه برسد و از آن نگهداری گردد.

در قرن نوزدهم، سر های کوچک شده از یادگاری ها و اشیاء نادر پرطرفدار در بخش هایی از دنیای غرب بودند، و نمونه های تقلبی زیادی درست شدند تا جوابگوی تقاضای بازار باشند. بعضی از آن ها را غیرقانونی با اجسادی که از گورستان ها و سردخانه ها می دزدیدند، درست می کردند. همین مسئله سبب شده بود تصور گردد سانتسای دانشگاه مرسر نیز احتمالا تقلبی است.

بنابراین، پس از این که دانشگاه مرسر به این نتیجه رسید شاید این سر کوچک شده اهمیت فرهنگی داشته باشد و دولت اکوادور نیز در خصوص امکان آنالیز اصالت آن سوال کرد، گروهی از پژوهشگران دانشگاه مرسر با استفاده از شیوه های گوناگون از جمله پرتونگاری مقطعی رایانه ای و سی تی اسکن، آن را آنالیز کردند.

به این ترتیب، طرح سه بعدی سانتسا را با موی بلند و بی مو بازآفرینی کردند. تصاویر سی تی اسکن نشان داد که سر زیر مو ها شکافته شده تا جمجمه برداشته گردد و دوباره دوخته شده است.

آزمایش ها نشان داد که این سر کوچک شده 30 ویژگی از 32 ویژگی سانتسا های واقعی را داراست، از جمله مو های ریز روی پوست و پره های بینی و همچنین مدل موی سه پله اش، که آن موقع میان ساکنان منطقه آمازون اکوادور رایج بود.

این سانتسا را جیم هریسون، استاد زیست شناسی دانشگاه مرسر، در سال 1942 هنگامی که در جنگ جهانی دوم در ارتش خدمت می کرد، در سفر به منطقه ای دورافتاده در آمازون اکوادور به دست آورد. پس از مرگ هریس در سال 2016، این سانتسا بخشی از مجموعه و دارایی دانشگاه مرسر شد

دانشگاه ها و موزه ها اغلب سعی دارند بسیاری از بقایای انسانی را که زمانی در مجموعه های باستان شناسی و انسان شناسی در معرض دید عموم قرار داشت به موطن و خاستگاهشان بازگردانند.

موسسه اسمیتسونیان آمریکا از دهه 1980، بقایای انسانی و سایر اشیایی را که اهمیت فرهنگی دارند، به ویژه برای جوامع بومی آمریکا، بازگردانده است. این موسسه تا به امروز بیش از شش هزار شیء از جمله چند سانتسا را پس داده است.