تفال به حافظ امروز شنبه 26 آذر ماه 1401 - مجله آزات وب

ای که در کشتن ما هیچ مدارا نکنی

سود و سرمایه بسوزی و محابا نکنی

دردمندان بلا زهر هلاهل دارند

قصد این قوم خطا باشد هان تا نکنی

رنج ما را که توان برد به یک گوشه چشم

شرط انصاف نباشد که مداوا نکنی

دیده ما چو به امید تو دریاست چرا

به تفرج گذری بر لب دریا نکنی

نقل هر جور که از خلق کریمت کردند

قول صاحب غرضان است تو آن ها نکنی

بر تو گر جلوه کند شاهد ما ای زاهد

از خدا جز می و معشوق تمنا نکنی

حافظا سجده به ابروی چو محرابش بر

که دعایی ز سر صدق جز آن جا نکنی

شرح لغت: مدارا: به ضم اول نرمی کردن/ محابا: به ضم اول فروگذاشت کردن مخفف محابات مصدر باب مفاعله، در سیاق فارسی به معنی پروا و باک و ترس به کار می رود.

تفسیر عرفانی:

ای کسی که در کشتن عاشقانت رحمی بر دل نمی افکنی! و همه چیز-سرمایه و سود- را نابود میسازی و هیچ نگرانی یی به دل راه نمی دهی. مقصود او از این شعر این است که، رنج و غم سالکان درگاه دوست، با نظر عنایتی از او فانی می شود. بذین سان، سالکان که پیوسته در امید وصالش بسر می برند، می توانند به منتهای آرزوی خود نایل آیند.

تعبیر غزل:

اگر می خواهی آسایش و سعادت دنیا اخروی را با خوشی های ناپایدار دنیا عوض کنی، کاری بس اشتباه کرده ای؛ چرا که هرکس کنج قناعت را به سرای امن خرسندی بفروشد، دچار غبنی می شود که جبران آن ممکن نخواهد بود.