زیبا ترین بیابان های جهان - مجله آزات وب

با وبسایت سازمان نظام مهندسی همراه باشید.

وادی رم (Wadi Rum)، اردن

ذیب (Theeb) نام فیلمی است که در بیابان های اطراف وادی رم در اردن فیلم برداری شده است. این فیلم داستان پسر نوجوانی به نام ذیب را نقل می کند که در سال 1916 و در زمان سقوط امپراطوری عثمانی، یک افسر بریتانیایی را در بیابان راهنمایی می کند. کارگردان این فیلم، از بادیه نشینان عرب به عنوان بازیگر استفاده کرده است، بادیه نشینانی که 12000 سال است که در این منطقه سکونت دارند. این فیلم، مناظر بی نظیری از بیابان وادی رم را به تصویر می کشد. برج های ماسه سنگی مناطق حفاظت شده و دره های گسترده، به گونه ای در این فیلم به نمایش در می آیند که بینندگان را به بازدید از آن ترغیب می کنند. گر چه امروزه صنعت گردشگری اردن، به دلیل منازعات و جنگ در کشور های همسایه، با مشکل روبرو شده است. علاوه بر شهر تاریخی پترا، بیابان وادی رم یکی از مهم ترین مقاصد گردشگری، در اردن است. ماسه سنگ هایی به شکل ماه با طیفی از رنگ های قرمز، پهنای وسیع وادی و ماسه های نارنجی رنگ، همه و همه از جذابیت های این پهنه وسیع زمین هستند. این میراث جهانی یونسکو که 74000 هکتار وسعت دارد، 12000 سال است که میزبان ساکنانش است و وجود سنگ نگاره ها، کتیبه ها و بقایای باستان شناسی، گواه این مدعا است.

صحرای بزرگ آفریقا

بزرگ ترین صحرای گرم جهان که در شمال آفریقا واقع شده است، 10 کشور را در بر می گیرد و مساحتی نزدیک به 9,400,000 کیلومتر مربع (برابر با 3,629,360 مایل مربع) را می پوشاند یعنی به اندازه مساحت کشور چین. این بیابان از ارگ ها (Erg مناطقی پوشیده از تپه های شن و ماسه ای)، دشت های سنگی و وادی ها یا دره های خشک تشکیل شده است. ساکنان این بیابان، از نژاد های گوناگونی هستند مانند قوم بربر در مراکش، نوبی ها و صحراوی ها در موریتانی. بیشتر وسعت این بیابان که از لیبی، الجزایر و مصر می گذرد، در حال حاضر در دسترس گردشگران قرار ندارد اما کاروان های شتر که از این نواحی می گذرند، گردشگران را به تپه های شنی Merzouga و Zagora می برند تا از تماشای درخشش ستارگان بر پهنه صاف و وسیع آسمان لذت ببرند.

بیابان نامیب (Namib)

شاید برای شما هم پرواز بر فراز ساحل اسکلت (Skeleton Coast) و دریاچه خشک و نمکی Sossusvlei یکی از زیبا ترین سفر های هوایی در طول عمرتان باشد. دیدن تپه های شنی که رنگشان از زرد و نارنجی شروع و به قرمز متمایل می شود برایتان بسیار جالب توجه خواهد بود. در بخش هایی از بیابان نامیب، صخره هایی با رنگ های اعجاب انگیز دیده می شوند، از بنفش گرفته تا زرد روشن. این بیابان، نزدیک به 81,000 کیلومتر مربع از جنوب غربی آفریقا را در بر می گیرد. به غیر از چند محدوده کوچک، در سایر نواحی این بیابان، انسان ها سکونت ندارند. اما شمار کرگدن های سیاه، یوزپلنگ ها و گورخر ها در این مناطق، قابل توجه است.

Empty Quarter در شبه جزیره عربستان

Empty Quarter در شبه جزیره عربستان، واقع شده است و مساحتی نزدیک به 650,000 کیلومتر مربع از خاک عربستان سعودی، عمان، امارات متحده عربی و یمن را در بر می گیرد و از خطوط مارپیچی از تپه های شنی تشکیل شده است. این بیابان، پس از سفر جهانگرد معروف Wilfred Thesiger به شهرت رسید. او به همراه هفت نفر از بادیه نشینان عرب در سال 1946 از این بیابان عبور کرد. امروزه دسترسی به این مناطق برای گردشگران امروزی بسیار ساده تر از سفر بلند پروازانه Thesiger است.

بیابان سونورا (Sonoran) در آمریکا و مکزیک

این بیابان، علاوه بر این که بخش هایی از آریزونا، کالیفرنیا و مکزیک را در بر می گیرد، مناطق حفاظت شده متعددی از جمله پناهگاه ملی حیات وحش Coachella Valley و پارک ملی جاشوا تری (Joshua Tree National Park) را نیز شامل می شود. شاید محیط زیست این نواحی کمی خصمانه به نظر برسد ولی گونه های متعددی از گیاهان و جانوران در این منطقه یافت می شوند. این بیابان تنها نقطه کره زمین است که کاکتوس Saguaro به طور خود رو رشد می کند. همان کاکتوس معروفی که حتماً در فیلم های وسترن دیده اید. علاوه بر این، حیواناتی نظیر کایوت ها، مرغ های مگس خوار و بیش از هزار نوع زنبور، در این منطقه یافت می شوند.

دره مرگ در آمریکا

زمانی که صحبت از شرایط ویژه آب و هوایی و جغرافیایی باشد، بیابان سونورا در مقابل دره مرگ حرفی برای گفتن نخواهد داشت. پایین ترین، خشک ترین و گرم ترین ناحیه آمریکای شمالی که قبایل آمریکایی در زبان محلی آن را به عنوان Tümpisa می شناسند، دره مرگ نام دارد که در شرق کالیفرنیا واقع شده است. نام این بیابان، برگرفته از حادثه مرگ سیزده نفر از کاشفان و معدن یابانی است که در سال های Gold Rush در جریان اکتشافات اولیه در این منطقه، جان خود را از دست دادند. به علاوه، این بیابان به دلیل ارتفاع کم (86 متر پایین تر از سطح دریا) یکی از گرم ترین مناطق کره زمین است و کوه های اطراف نیز گرما را در این منطقه حبس می کنند. دمای هوا در این ناحیه، غالباً بیشتر از 49 درجه سانتی گراد (120 درجه فارنهایت) است.

جنوبگان Antarctica

گرچه دمای هوای این ناحیه، پایین تر از منفی 89 درجه سانتی گراد است اما به دلیل عدم بارش، این قاره جنوبی از لحاظ تعاریف علمی، یک بیابان محسوب می شود. سُر خوردن وال های بزرگ و مسحور کننده در آب های سرد و کوه یخ های عظیم، از جاذبه های گردشگری این منطقه به شمار می رود. جهان شیشه ای دریای ودل (Weddell Sea) تصویر سوررئالی از آسمان خراش های یخی است که در امتداد افق کشیده شده است. آسمان خراش هایی که جریان باد و آب، آنها را به اشکال خارق العاده ای نظیر کاخ های شرقی و قلعه های متروکه در آورده است.

بیابان گبی (Gobi)

این بیابان به سبب قرار دریافت جاده ابریشم در آن و نیز تشکیل دادن بخش اعظمی از امپراطوری مغول، به شهرت رسیده است. بیابان گبی، بخش هایی از جنوب مغولستان و شمال غربی چین را در بر می گیرد و شامل بیابان های استپ و فلات های نیمه بیابانی می شود. این بیابان از اطراف توسط کوه های آلتای (Altai Mountains)، بیابان تکله مکان (Taklamakan Desert) و فلات تبت احاطه شده است. با وجود داشتن آب و هوای نا مناسب، شب های به شدت سرد و روز های سوزان، این منطقه محل سکونت گونه های متعددی از حیوانات مانند شتر های بلخی است. عده ای نیز معتقدند که اولین تخم دایناسور ها در این مکان یافت شده است.

بیابان تکله مکان

این بیابان نیز که در چین واقع شده است با رشته کوه های تیان شان (Tian Shan)، پامیر(Pamir) و کونلون(Kunlun) احاطه شده و با عمق بیش از هزار پا، از ماسه تشکیل شده است. در این منطقه، زندگی گیاهی محدودی وجود دارد و جمعیت دائم و ثابتی ندارد. تنها تعدادی از شکارچیان و جوامع اقلیت مسلمان در آن سکونت دارند که به حاشیه این بیابان نقل مکان کرده اند.

دشت کویر در ایران

سطح این بیابان که در شمال شرقی نواحی مرکزی ایران واقع شده است و عرض آن 390 کیلومتر است، به دلیل کمبود بارش باران از بلور های نمک پوشیده شده است. دمای هوای آن در تابستان به بیشتر از 50 درجه سانتی گراد می رسد. مسافران این منطقه می توانند از خانه آتشونی که در روستای گرمه واقع است، برای اقامت استفاده کنند.

دشت لوت در ایران

علاوه بر دشت کویر بیابان دیگری نیز در ایران وجود دارد که یکی از خشک ترین و گرم ترین نقاط کره زمین است. گندم بریان یا ریگ سوخته یکی از تپه های این بیابان است که با گدازه های آتشفشانی پوشیده شده است.

بیابان تار

این بیابان بخش هایی از راجستان در هند و سند و پنجاب در پاکستان را در بر می گیرد و از خاک های شنی و مراتعی تشکیل شده که محل زندگی سیاه کل ها(Blackbuck) و آهو ها و مکانی برای رشد و نمو فرفیون (Euphorbia) و درختان اقاقیا است. این ناحیه با کاخ ها و قلعه های راجستان که در بروشور های تبلیغاتی می بینید کاملاً متفاوت است. جمعیت هندو و مسلمان این منطقه به زبان های مختلفی از جمله زبان سندی (Sindhi)، لندا (Lahnda) و مارواری (Marwari) صحبت می کنند.

بیابان آتاکاما

به طور کلی، بیابان ها به عنوان مناطقی تعریف می شوند که بارندگی سالیانه در آنها کم تر از 250 میلی متر است و نکته تعجب بر انگیز درباره بیابان آتاکاما که در شیلی، پرو، بولیوی و آرژانتین واقع شده، این است که بارش سالیانه آن کم تر از یک میلی متر است. دریاچه های نمک و دره هایی که جریان باد، طی سالیان متمادی به زیبایی ایجاد کرده، جای جای این بیابان را پوشانده اند. دمای هوای این مناطق نیز مانند سایر بیابان ها در طول شب به زیر صفر و در روز به بالاترین میزان خود می رسد. گونه های جانوری و گیاهی محدودی از جمله نوعی جونده به نام Viscacha ، روباه خاکستری آمریکای جنوبی و کاکتوس، در این ناحیه وجود دارند. گشت و گذار با خودروهای بیابانی در میان رشته کوه آند از شیلی به آرژانتین، دیدن پایکوبی شکوه مند ستارگان در آسمان و تماشای آب فشان ها، از جاذبه های گردشگری این بیابان است. شما هم اگر تجربه ای از سفر به بیابان دارید با خبرنگاران در میان بگذارید. منبع: The Telegraphمنبع: کجارو