وقتی که آخرین درخت جان می دهد... - مجله آزات وب

الهه الیاسی، حامی محیط زیست در یادداشتی مطرح نموده که شاید سال ها بعد هنگامی که آخرین درخت در این سرزمین جان می دهد، برای گذشته شیون سر دهیم که چرا قدر آن کهن درختان بید و بلوط را ندانستیم و هنگامی که در آتش خشم انسان ها شعله می کشیدند به فریادشان نرسیدیم و آبها را آلوده کردیم و زمین را به زباله دانی مبدل ساختیم!

کیست که وجود درختان را در چرخه فراوری اکسیژن انکار کند؟ ما با ابزارها و فعالیت های مخربمان، هوا و آب پاک را از خود گرفتیم و اندک تلاشی برای نجات زمینمان نکردیم.

انسان امروزی باید بداند که فعالیت های مخربش و حذف موجودات زنده از جمله باکتری ها، حشرات و پستانداران و سایر موجودات همگی موجب می شوند دیر یا زود کل حیات بر روی این پهنه خاکی نابود گردد و بی شک اکنون و در این روزها شاهد آن هستیم که بشر دست به هر جنایتی علیه محیط زیست خود می زند تا نفع کوتاه مدتی از آن ببرد.

-مسئولیت ما چیست؟

شاید در نگاه اول تغییر در رفتار یک فرد اهمیتی نداشته باشد، اما باشکوه ترین خانه ها از یک آجر شروع شده و قطعا ما با تغییر در نگرش و سبک زندگیمان شروعگر هر اتفاق زیبایی خواهیم بود تا بتوانیم با افتخار زمین را به نسل آینده و فرزندان خود تحویل دهیم.

احتیاجی نیست برای هوادار محیط زیست بودن کار سختی انجام دهیم و یا به میان جمعیت ها برویم و کمپین و کارزار راه بیندازیم همین که در منزل خود تفکیک زباله را شروع کنیم، بر اساس هرم خرید (در اینترنت هرم خرید را جست و جو کنید) رفتار کنیم، استفاده از ماشین را به حداقل برسانیم، چراغ اضافی خانه خود را خاموش کنیم، دور ریز یخچالمان را کنترل کنیم، در گردش هایمان آتش نیفروزیم و اگر آتش کوچکی را دیدیم مسئولیت پذیر باشیم و خاموشش کنیم، با افتخار می توانیم خود را یک فرد فعال محیط زیستی بنامیم و الگویی برای سایر خانواده ها باشیم.

-کیف یک محیط زیستی

یک فرد حامی محیط زیست همیشه یک سری لوازم را باخود حمل می نماید تا کمترین آسیب را در یک گردش ساده به محیط زیست وارد کند.

یک بطری پایدار آب برای جلوگیری از خرید آب معدنی، یک دستمال پارچه ای که احتیاج به دستمال کاغذی را جبران کند، یک شیشه کوچک خوراکی خانگی تا مجبور نگردد خوراکی هایی را خریداری کند هم صرفه مالی ندارند هم زباله فراوری می نماید و یک کیسه پارچه ای که اگر خریدی داشت با افتخار بگوید کیسه پلاستیکی نمی خواهم.

-نقش ما در انتقال اطلاعات محیط زیستی

شاید دربرخورد نخست اگر کسی یک فرد دوست دار محیط زیست را ببیند که ازگرفتن کیسه پلاستیکی اجتناب می نماید او را به سخره گیرد و نقش فرد را در کاهش فرایند تخریب محیط زیست نادیده قلمداد کند.

اما باید بدانیم که این دست از افراد بسیارند و شاید گناه از ما باشد که نتوانسته ایم به خوبی آگاهی رسانی کنیم و در بسیاری موارد سکوت نموده ایم! زیرا ابزارهای مطالعه، دانش و آگاهی به طور یکسان در اختیار همه قرار نگرفته و اگر شما در این باره اطلاعاتی دارید لازم است تا در فضای مجازی، منزل و یا محل کارتان به اطرافیان خود اطلاعات جامع و علمی را منتقل کنید.

شاید اگر شخصی در جنگلهای بلوط کردستان آتش کوچکی را برای تهیه خوراک گردش خانوادگیشان بیفروزد و ما بی تفاوت از کنار آن بگذریم و آگاهی رسانی نکنیم، این آتش جان هزاران حیوان و درخت بی پناه و مظلوم را بگیرد و بی شک ما در این کشتار سهم خواهیم داشت و اینگونه است که اهمیت انتقال اطلاعات محیط زیستی روشن می گردد.

-خجالت نکشیم

شاید در شروع هر کار جدیدی به خصوص در حوزه محیط زیست شرم بر انسان فایق آید، اما ممکن است با تمرین و تکرار و فکر به سرنوشت کارهایمان بتوانیم موضوع را به یک فعالیت عادی مبدل کنیم هرچند دیگران در خصوص ما بد قضاوت نمایند.

اگر برای خرید به مغازه میوه فروشی می رویم لازم نیست حتما چند کیلو موز و سیب و پرتقال بخریم زیرا همه ما می دانیم که دورریز میوه و سبزیجات در یخچالمان بیداد می نماید و کافی است به برداشتن چند عدد سیب و پرتقال قناعت کنیم و از این رفتارمان شرمسار نشویم زیرا شرمندگی اصلی زمانی است که میوه ها می گندد و با شیرابه فراوان راهی محیط زیستمان خواهد شد.

شاید به این نکته دقت ننموده باشیم که بسته بندی محصولات هزینه زیادی برای محیط زیست دارند و در نهایت هم دور ریخته می شوند، مثلا اگر جعبه شکلاتی را برای یکی از دوستانمان می بریم بسته بندی مختلف از جمله قالب پلاستیک، ساک، نخ، روبان و کاغذ بسیاری را برای چند عدد شکلات در نظر گرفته اند که همگی آن هزینه خواهد داشت و برایشان درختی قطع شده و مواد شیمیایی فراوری شده و در بهترین حالت هم بیشتر از 30 عدد شکلات در جعبه نخواهد بود و بقیه تشریفات هم به سطل زباله ریخته می گردد.

اما در این موارد چه باید کرد؟ بهترین کار این است که خومان دست به کار شویم، شیشه خالی جای سس یا هرچیزی را پر از شکلات فله ای کنیم و روی آن یادداشت کوچکی برای یادگاری بنویسیم و از قضاوت نترسیم و برای دوستمان شرح دهیم که هدفمان چه بوده است.

بی شک بعضی کارهای کوچک که در منزل و فضای کار خوت انجام می دهیم بسیار پر ثمرتر از انتقادهای بی فایده از دیگران و دولت هاست و کافی است از همین امروز دیدگاهمان را نسبت به زندگی تغییر دهیم.