چرا وقتی سرگرم هستیم زمان زود می گذرد؟ - مجله آزات وب

تینا مزدکی: پژوهش تازهی که به وسیله محققان دانشگاه نوادا، (UNLV) انجام شد؛ چگونگی درک مغز ما از گذشت زمان را تعریف می نماید. بعضی از ما معتقدیم که مغزمان زمان را همگام با ساعت دنبال می نماید و هر ثانیه را هنگام سپری شدن شمارش می نماید؛ اما این درست نیست. پژوهش تازه نشان می دهد که درک ما از زمان بر اساس ساعت دقیق نیست بلکه بر اساس تجربیات ما است.

درک مغز از زمان

محققان الگوهای فعالیت مغز را تجزیه وتحلیل کردند و دریافتند که تعداد تجربیاتی که ما داریم بر درک ما از زمان تأثیر می گذارد. بعلاوه انجام سریع تر یک فعالیت بر نحوه ثبت گذر زمان بر مغز ما تأثیر می گذارد.

محققان این طور می گویند که ما در تجربیات و اتفاقاتی که برایمان رخ می دهد را زمان بیان می کنیم. وقتی بی حوصله ایم زمان کند می گذرد، زیرا کاری انجام نمی دهیم و هیچ اتفاقی نمی افتد. برعکس، وقتی اتفاقات زیادی رخ می دهد، هر یک از آن فعالیت ها مغز ما را به جلو می برد. بنابراین، هرچه فعالیت بیشتر انجام دهیم و اتفاقات بیشتری برای ما بیفتد، زمان سریع تر می گذرد.

این مطالعه از اسکن های مغزی استفاده کرد که روی قشر کمربندی قدامی (ACC) تمرکز داشت، این قسمت بخشی از مغز است که بر فعالیت و ردیابی تجربیات حیاتی نظارت می نماید. محققان جوندگان را موظف به انجام حرکات تکراری کردند و الگوهای مغز آن ها را تجزیه وتحلیل کردند. بعضی از جوندگان مجبور شدند بیش از 200 بار به همان درخواست پاسخ دهند.

محققان قبلاً از پژوهش های قبلی متوجه شده بودند که هر بار که ما یک حرکت تکراری انجام می دهیم، الگوهای مغز مشابه هستند، اما دقیقاً این طور نیستند، این الگوها گاه به گاه کمی متفاوت هستند. سوال بزرگی که در فکر نویسندگان این پژوهش وجود داشت این بود که آیا این تفاوت های جزئی در تغییرات الگوی مغز با انجام اولین حرکت در مقابل دویستمین حرکت مطابقت دارد یا خیر.

احساسی در خصوص زمان

نتایج نشان داد که بدون توجه به سرعت حرکت هم زمان با پیشرفت کار، فعالیت مغز از ابتدای کار تا انتهای آن به طور مشخصی تغییر می نماید. این الگوها هنگام تجزیه وتحلیل با مدل یادگیری ماشینی ثابت ماندند و این نشان می دهد که تجربیات فواصل زمانی، تغییرات در فعالیت عصبی را راهنمایی می نمایند. برای آنالیز این موضوع، از دو کارگر کارخانه استفاده شد که وظیفه ساخت 100 ویجت را داشتند؛ یکی 30 دقیقه و دیگری 90 دقیقه زمان صرف انجام کارکرد.

مدت زمانی که برای تکمیل کار صرف شد، بر الگوهای مغز تأثیری نداشت. مغز یک ساعت نیست، بلکه مانند یک شمارنده عمل می نماید. مغز ما یک حس، در خصوص زمان را ثبت می نماید و برای درک بهتر موضوع باید تفاوت بین ساخت ویجت شماره 85 و ویجت شماره 60 را تشخیص داد، نه لزوماً تفاوت بین شماره 85 و شماره 88.

یافته های پژوهش، کاربردهای عملی مدیریت ادراک زمان در زندگی روزمره را نشان داد. به عنوان مثال، اگر بخواهیم چیزی را به خاطر بسپاریم، ممکن است از کاهش سرعت و استراحت بین فعالیت ها سود ببریم. برعکس، درگیر شدن در فعالیت های پشت سر هم و با سرعت سریع می تواند به ما یاری کند که فعالیت را سریع تر درک کنیم و هرچه بیشتر کارکنیم زمان زودتر می گذرد.

مقیاس های زمانی در قشر کمربندی قدامی

این پژوهش یکی از پژوهش هایی است که مقیاس های زمانی رفتاری را در ACC، ناحیه ای از مغز مرتبط با اختلالات روان پزشکی مختلف آنالیز می نماید. ACC از دیرباز با یاری به انسان در ترتیب دادن رویدادها یا کارهایی مانند دنبال کردن دستورالعمل ها مرتبط بوده است. محققان بر این باورند که یافته های آن ها در خصوص چگونگی درک ما از گذشت زمان می تواند بینش هایی در خصوص شرایطی که درک زمان اغلب تحریف می گردد، مانند بروز بیماری آلزایمر ارائه دهد.

این بخشی از مغز است که ما برای یادآوری چیزی مانند مکالمه، هنگام شام استفاده می کنیم. به جریان تبادل نظر فکر کنید و می توانید اتفاقات قبل و بعد شام را به یاد بیاورید. اما جدا کردن یک جمله ازجمله بعدی در حافظه شما غیرممکن است. بااین حال می دانید که عنوان مثال هم زمان با خوردن دسر در خصوص چه موضوعی صحبت کردید و در سرانجام دسر موضوع مکالمه چه چیزی بوده است.

درنهایت، درک روش مغز از تحلیل زمان می تواند افراد را برای مدیریت سلامت روان خود با در نظر گرفتن ادراک زمان به عنوان یک فرآیند فیزیکی توانمند کند. وقتی همه چیز سریع تر پیش می رود، ما تمایل داریم فکر کنیم که سرگرم نماینده تر و گاهی اوقات نیز طاقت فرسا است. اما نیازی نیست که آن را یک تجربه صرفاً روان شناختی، سرگرم نماینده یا طاقت فرسا بدانیم. بلکه اگر به آن به عنوان یک فرآیند فیزیکی نگاه کنید، می تواند مفید باشد.

منبع: zmescience

58323