بدقولی کردن والدین چه بلایی بر سر سلامت روان بچه ها می آورد؟ - مجله آزات وب

نازنین دسترنج کارشناس ارشد مشاوره خانواده و مشاور و درمانگر کودک در گفت وگو با خبرنگار ، درباره پیامد های بدقولی کردن والدین اظهار کرد: بیشتر افراد در طول زندگی خود بر اساس موقعیتی که در آن قرار می گیرند قول ها یا وعده هایی را می دهند که ممکن است، نتوانند به آنها عمل نمایند که اگر این بدقولی کردن در خصوص بچه ها صورت بگیرد، به علت اثر های منفی که بر تفکر، رفتار و عزت نفس بچه ها می گذارد، اهمیت بیشتری دارد.

او بیان نمود: یکی از شرایطی که در آنها والدین مجبور می شوند به فرزندان خود قول بدهند، وقتی است که از خشم، لجبازی و قشقرق کردن بچه ها واهمه دارند، بنابراین برای اینکه بچه ها این رفتار ها را انجام ندهند به آنها وعده هایی می دهند که اغلب به این وعده ها عمل نمی نمایند؛ همچنین هنگامی که فرزندان از والدین خود اطاعت نمی نمایند، والدین وعده ای را به بچه ها می دهند تا آنها مجبور شوند از والدین خود پیروی نمایند.

این مشاور و درمانگر کودک اضافه کرد: در بعضی موارد هم والدین به فرزندان خود قول هایی می دهند که به علت نداشتن تمکن اقتصادی نمی توانند به آنها عمل نمایند و گاهی عمل کردن به قول ها به برنامه ریزی های قبلی احتیاج دارد که والدین به دلایل گوناگون مانند شرایط کاری خود نمی توانند این قول ها را برآورده نمایند؛ به طور مثال پدر یا مادر ممکن است به فرزند خود قول بدهد امروز پس از سرانجام کار روزانه، او را به پارک می برد، اما به علت مشغله های کاری خود توانایی اجرای این قول را نداشته باشد. در این موارد بهتر است والدین کلمه سعی می کنم یا اگر بتوانم را جایگزین قول می دهم، نمایند.

دسترنج تاکید نمود: والدین باید از روش های تربیتی صحیح برای اصلاح رفتار های اشتباه بچه هاشان استفاده نمایند، به طور مثال وقتی کودک گریه یا بی قراری می نماید به او بگویند که اگر بتوانی علت ناراحتی خود را به من بگویی و گریه نکنی، بهتر می توانم کمکت کنم یا در خصوص انجام دادن تکالیف والدین می توانند به فرزند خود بگویند که اگر تکالیف خود را انجام دهی، می توانی به شغل مورد علاقه ات برسی، همچنین والدین می توانند پس از اینکه کودک رفتار درستی را انجام داد برای تشویق او، پاداشی را در نظر بگیرند که بتوانند آن را برآورده نمایند.

او توضیح داد: والدین بهتر است از روش های تربیتی درست استفاده نمایند تا علاوه بر اینکه پیش فرزندشان بدقول نشوند، بتوانند بچه ها را به انجام دادن رفتار صحیح ترغیب نمایند. والدین امن ترین افراد در نظر بچه ها هستند، بنابراین زمانی که بچه ها با بد قولی والدین روبرو می شوند، نخست اطمینان خود را نسبت به والدینشان سپس به دنیای اطراف از دست می دهند و احساس ناامنی و بی اعتمادی می نمایند که این بی اعتمادی می تواند بر رفتار کودک در آینده اثر بگذارد.

این مشاور و درمانگر کودک گفت: دومین پیامد بدقولی کردن والدین این است که بچه ها احساس بی ارزشی می نمایند، به این معنا که آن ها می پندارند که والدینشان به آنها اهمیتی نمی دهند. این موضوع موجب می گردد عزت نفس بچه ها کاهش پیدا کند. والدین الگوی فرزندان خود هستند، بنابراین بچه ها با بدقولی کردن والدین می آموزند که می توانند در مواقعی به قول های خود عمل ننمایند.

دسترنج اظهار کرد: اگر پدر یا مادر به کودک خود گفته باشد که من سعی خود را می کنم تا زود تر به خانه بیایم و تو را به پارک ببرم اما به علت شرایط کاری خود نتواند این کار را انجام دهد، اعتماد کودک سلب نمی گردد و والد می تواند برای فرزند خود شرح دهد که به چه علت نتوانسته وعده خود را عملی کند و این قرار را باید به فرصتی دیگر موکول کند.

او یادآوری کرد: پدر یا مادر باید برای برآورده کردن قولی که به فرزند خود داده است، نهایت کوشش خود را انجام دهد. اگر با این وجود نتواند به قول خود عمل کند، باید دلیل آن را به کودک خود شرح دهد.